Wat is het juiste moment om een aandeel te verkopen?

De juiste aandelen op het juiste moment kopen is niet makkelijk, maar diezelfde aandelen op het juiste moment verkopen is zo mogelijk nog moeilijker. Het is nooit prettig om vast te stellen dat de koers van een bepaald aandeel blijft stijgen, terwijl u dat aandeel net vorige week of vorige maand hebt verkocht. Maar wanneer moet u dan precies verkopen? Het antwoord op deze vraag is uiteraard afhankelijk van een aantal factoren. Bent u een langetermijnbelegger of wenst u regelmatig wat winst van tafel te rapen? Hebt u voldoende tijd om aan uw aandelenportefeuille te besteden? Met hoeveel winst bent u tevreden? Niet alleen particuliere beleggers zoeken een antwoord op deze vragen. Uit een studie van het Amerikaanse National Bureau of Economic Research blijkt dat ook institutionele beleggers moeite hebben om het juiste verkoopmoment te bepalen. Daarom zetten we een aantal factoren op een rijtje die een rol spelen bij het bepalen van een verkoopmoment.

Studie van het National Bureau of Economic Research

Een studie van het National Bureau of Economic Research onderzocht het handelen in aandelen bij institutionele beleggers. Onderzoekers Klakow Akepanidtaworn, Rick Di Mascio, Alex Imas en Lawrence Schmidt hadden daarbij vooral oog voor wat als een van de moeilijkste disciplines geldt bij beleggen: het beheren van het verkoopproces van aandelen. De onderzoekers pluisden een database uit met koop- en verkoopbeslissingen die professionele fondsbeheerders deden tussen 2000 en 2016 bij 783 verschillende portefeuilles.

Actieve fondsbeheerders worden vaak bekritiseerd omdat ze er over het algemeen niet in slagen hun benchmarks op de lange termijn te verslaan. De onderzoekers ontdekten dat dit meestal te maken heeft met het verkopen en niet met het kopen van aandelen. Het blijkt namelijk dat fondsbeheerders eigenlijk best goed zijn in het kiezen van de aandelen die ze willen kopen, het probleem is dat ze die voorsprong verliezen als het gaat om verkopen. Met hun verkoopbeslissingen slaagden ze er niet in een willekeurige verkoopstrategie te verslaan, ze presteerden zelfs consequent slechter. Uit gesprekken met de fondsbeheerders bleek namelijk dat ze zich hoofdzakelijk concentreren op het vinden van het volgende geweldige aandeel om aan hun portefeuille toe te voegen. Ze zien verkopen grotendeels als een manier om geld vrij te maken voor nieuwe aankopen. Of met andere woorden, fondsbeheerders steken veel meer tijd en moeite in hun aankoopbeslissingen dan in hun verkoopbeslissingen. Dat gebrek aan inspanning wordt op de lange termijn afgestraft, zodat veel van het goede werk dat ze voorafgaand aan de aankoop hebben besteed bij de verkoop teniet wordt gedaan.