Erfbelasting en Vermogensoverdracht: Hoe voorkomt u een forse aanslag?

Voor vermogende particuliere beleggers is het verstandig om tijdig stil te staan bij de overdracht van vermogen naar de volgende generatie. Wie niets regelt, laat onbedoeld een flink deel van het opgebouwde vermogen achter aan de Belastingdienst, in plaats van aan de kinderen. Aan de hand van een realistisch voorbeeld laten we zien wat er gebeurt bij overlijden, hoeveel erfbelasting dat kan kosten, en hoe u die druk aanzienlijk kunt verlichten met slimme schenkingen en renteafspraken.

Een praktijkvoorbeeld: overlijden bij een vermogen van € 2 miljoen

Stel: een echtpaar is gehuwd in gemeenschap van goederen en bezit samen € 2 miljoen aan vermogen. Denk aan spaargeld, beleggingen en eventueel een tweede woning. Het stel heeft drie kinderen. Als een van de partners overlijdt, wordt het gezamenlijke vermogen in tweeën gesplitst. De helft (€ 1 miljoen) komt automatisch toe aan de langstlevende partner. De andere helft vormt de nalatenschap en wordt verdeeld over de erfgenamen: de langstlevende partner en de drie kinderen. Volgens de wettelijke verdeling krijgt de langstlevende het vruchtgebruik over de erfdelen van de kinderen. De kinderen krijgen daarmee een niet-opeisbare vordering op de langstlevende ouder, die pas opeisbaar wordt bij diens overlijden. Bij een nalatenschap van € 1 miljoen krijgen de vier erfgenamen ieder € 250.000. De partner betaalt hierover geen erfbelasting, want dit valt binnen de vrijstelling van € 804.698, de kinderen wel. Na aftrek van hun vrijstelling, € 25.187 per kind in 2025, resteert een belaste verkrijging van € 224.813 per kind. Over de eerste € 152.368 betalen zij 10%, over het meerdere 20%. Dat komt neer op € 29.725 aan erfbelasting per kind. In totaal betaalt het gezin dus € 89.175 aan erfbelasting.