Derivaten beleggen

Derivaten beleggen 

Wilt u beleggen in de handel rondom de handel, dan is beleggen in derivaten iets voor u. Lees hier alles over derivaten beleggen. Wat zijn derivaten? Welke soorten zijn er? Hoe werkt het beleggen in derivaten eigenlijk? Maar lees ook meer over de historie en de toekomst van derivaten. 


Derivaten beleggen: alles wat u wilt weten


Wat zijn derivaten?

Derivaten zijn afgeleide financiële producten. Dit houdt in dat een derivaat zijn waarde afhankelijk is van een ander product, zoals grondstoffen of bijvoorbeeld aandelen. Het product waaraan een derivaat zijn waarde ontleent noemt men de onderliggende waarde. Eén van de bekendste derivaten is de aandelenoptie.

Soorten derivaten

Wanneer u wilt beleggen in derivaten zijn er verschillende mogelijkheden. In de basis zijn er de volgende soorten derivaten: 

Hoe werkt het in derivaten beleggen?

Afspraken kun je in alle maten en vormen maken. Soms zijn ze te gek voor woorden en lijken ze meer op weddenschappen dan op beleggingen. Deze producten noemen wij derivaten: handel rond de handel.

Het principe is eigenlijk heel eenvoudig: via afgeleide producten handelt de belegger in een onderliggende waarde zonder dat hij die rechtstreeks koopt. De belegger probeert een winstgevende transactie te doen zonder (te) veel geld te investeren. Het aanbod aan onderliggende waarden is zeer divers: aandelen, obligaties, grondstoffen, renteproducten, valutaverhoudingen of zelfs beursindices. Doorgaans fluctueren de koersen van de afgeleide producten of derivaten heftiger dan die van de onderliggende waarde. Er is dus sprake van een hefboomeffect.

Een praktijkvoorbeeld

Stel een aandeel staat op 100 euro. Een investeerder zegt tegen een belegger: ‘Betaal mij 10 euro en vanaf dat moment zijn alle winsten boven de 90 euro van jou.’ Dat lijkt aantrekkelijk. Gaat het aandeel naar 200 euro, dan is die 10 euro maar liefst 110 euro waard. Een winst van 100 euro betekent een vertienvoudiging van de oorspronkelijke investering. Blijft het aandeel op 100 euro staan, dan is de 10 euro nog steeds 10 euro. En onder de afgesproken 90 euro? Jammer voor het geld van de belegger: de 10 euro is dan verspeeld. Maar een groter verlies is niet mogelijk. Beleggers en investeerders kunnen een scala afspraken met elkaar maken. 

Het is ook mogelijk om in spiegelbeeld te denken, hiermee bedoelen we dat de belegger juist 10 euro betaalt op dezelfde koers van 100 euro, met de afspraak: ‘Dan wil ik alle winsten onder de 90 euro hebben en boven de 100 euro is mijn 10 euro verloren.’

De historie 

De meeste afgeleide producten zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor institutionele beleggers, maar ook voor de bedrijfswereld. Professionele beleggers gebruikten ze in eerste instantie voor het afdekken van bepaalde risico’s. Dit is een vorm van verzekeren. Banken ‘hedgen’ zo posities in bijvoorbeeld aandelen of valuta. Derivaten bieden anderzijds bedrijven de kans zich bijvoorbeeld in te dekken tegen een forse stijging/daling van grondstoffen, tegen valutarisico’s, enzovoort. Tegenpartijen bij deze transacties zijn institutionele of (minder vaak) particuliere beleggers die hopen op een winstgevende transactie. 

In een volgende fase zijn afgeleide producten een eigen leven gaan leiden, ze zijn uitgegroeid tot markten van een ongekende omvang. Het totale bedrag dat omgaat op de markten voor afgeleide producten of derivaten werd op de piek van de kredietcrisis 2008 op duizenden miljarden dollars geraamd. Een precies bedrag valt onmogelijk te berekenen, omdat veel transacties niet op officiële markten gebeuren. De handel in derivaten kan tussen twee partijen plaatsvinden, waarbij zij onderlinge afspraken maken over de details van de deal. De gevolgen van dit soort ‘stille’ transacties is duidelijk gebleken tijdens de kredietcrisis. Sommige financiële instellingen – Bear Stearns was daar het eerste voorbeeld van – kon men gewoonweg niet laten failliet gaan. Het resultaat zou namelijk zijn dat ook een stroom van andere banken of zakenbanken in de problemen zouden zijn gekomen wegens openstaande derivatenposities. Gebleken is dat banken die tot dat moment als betrouwbaar bekendstonden, zelf niet wisten waar ze mee bezig waren; laat staan dat deze banken de risico’s konden inschatten. 

Dankzij het grote hefboomeffect kunnen transacties in afgeleide producten of derivaten zowel erg winstgevend als zwaar verlieslatend zijn. Het aantal toepassingen van deze beleggingsinstrumenten is in de loop van de jaren negentig sterk uitgebreid. Niet alle transacties zijn risicovol, derivaten kunnen ook op een verstandige manier worden gebruikt. Het schrijven van call-opties op een aandelenportefeuille is een verstandige strategie die het mogelijk maakt om een extra rendement op een aandelenportefeuille te realiseren. De schrijver van ‘calls’ loopt bovendien geen echt grote risico’s. 

De toekomst 

Hoe ziet de toekomst voor de afgeleide producten eruit? Op het eerste gezicht niet zo denderend. De berichten zijn in ieder geval onheilspellend te noemen. Het uitbreken van de kredietcrisis wordt grotendeels op naam van de afgeleide producten geschreven. 

Voor de meer eenvoudige en makkelijk begrijpbare derivaten is ongetwijfeld nog een goede toekomst weggelegd. We denken dan bijvoorbeeld aan opties, futures, trackers, speeders, turbo’s, enzovoort. De zogenaamde alfabetproducten (CDO’s, CDS’s, enz.) worden waarschijnlijk gemeden. Zeker is dat deze producten op kleinere schaal gebruikt gaan worden.


Alles leren over beleggen?

Wilt u niet alleen leren over het beleggen in derivaten, maar juist over alles wat met beleggen te maken heeft? Ga dan naar onze kennisbank over beleggen en pak uw voorsprong in beleggen. 


Lees meer over: beleggen in aandelen, beleggen in preferente aandelenbeleggen in obligaties, beleggen in opties, beleggen in warrants, beleggen in turbo'sbeleggen in vastgoed of vastgoedfonds, beleggen in beleggingsfonds, duurzaam beleggen, beleggen in goud, beleggen in zilver, beleggen in oliebeleggen in windenergie, beleggen in bitcoin, defensief of offensief beleggenzelf beleggen of beheerd beleggen?, vermogensbeheer